من میدانم

              من که میدانم شبی                        عمرم به پایان میرسد

              نوبت خاموشی من                        سهل واسان میرسد

              من که می دانم                            که تا سرگرم بزم ومستی ام

               مرگ ویرانگر چه                        بی رحم وشتابان میرسد

                من که میدانم به                            دنیا اعتباری نیست

                بین مرگ وادمی                          قول وقراری نیست

                 من که میدانم                              اجل ناخوانده وبیدادگر

                 سرزده می اید                            و راه فراری نیست

                پس چرا عاشق نباشم

              


         عشق از دیدگاه معلمین

       دبیر زیست:عشق مرضی است که میکروب آن از طریق چشم وارد بدن می‌شود.

       دبیر شیمی:عشق تنها اسیدی است که در قلب اثر دارد.

       دبیر دینی:عشق یک موهبت الهی است که خداوند برای بندگانش هدیه کرده است.

       دبیر ریاضی:نسبت عشق به بدن مثل نسبت خون است به بدن.

       دبیر فیزیک:جوان مانند آهنربایی است که هر عشقی را به طرف خود جذب می‌کند.

        دبیر ادبیات:عشق باید مانند عشق لیلی و مجنون پاک باشد.

        دبیر ورزش:عشق یک توپ فوتبال است که به دروازه‌ی هر قلبی اصابت می‌کند.

         دبیر تاریخ:عشق تنها پادشاهی است که در تمام قرون بر دل‌ها حکومت کرده


           خسته شدم:

           خسته شدم بس که دردو غم زندگی را بر دوشم کشیدم

            خسته شدم:

            دیگر دستانم توان نوشتم را ندارند که از دردو غمم بنویسم

            خسته شدم:

            خسته از رنج و عذابی که هیچ وقت دوست نداشتم همراهم باشد

             خسته شدم:

            خسته از دنیایی که مردمانش به خاطر پول نمیتوانند بر خود غلبه کنند

             خسته شدم:

             دیگر میخواهم دور از هرنوع دروغ و حیله ای باشم

             خسته شدم:

             میخواهم بروم بروم به جایی که کسی توان دیدن مرا نداشته باشد

             خسته شدم:

             دیگر رفتنم بر ماندنم غلبه میکند ودیگر توان ماندن ونوشتن را ندارم

             خسته شدم:

              بس که خیانتهای  دوستهایم را که حرفهایشان مثل زهری اذارم میدهم

             از کی:

             بنویسم که همه مثل همند و اثاری از محبت در وجودشان نیست

              به خدا:

             دیگر نمیتوان بمانم چون راهی بر ماندن من نیست وباید بروم

               باید بروم:

               که زندگی دیگری شروع کنم و نسبت به ایمانم وفادار باشم

               عزیزان من:

            میدونم که دلتنگان میشوم ولی جدایی خلقت الهی وهمه باید یه روز از هم جدا بشن

              ولی نه:

              برای همیشه تنهایتان نمیگذام و برای مدت اندکی از کنارتان میروم

                  تا ابد:

                 زندگی را دوست میدارم و همیشه دوست داشتن زندگی را دوست میدارم

                 به امید دیدار مجدد شما

                  من بازم برای خوندن نظرات شما میام نت

                 قربان همه عزیزان وخواهرم:خداحافظ دردو غم زندگی

177yi.jpg